ATERA ZAITEZTE KALERA!

Iragan asteko albistegia beteta gertatu da hainbat eta hainbat berrirekin. Kolore anitzeko jazoerak izan dira eta hausnarketarako motibo asko eskaini dizkigun arren albiste batekin geratzen naiz.

Francisco Aita Santuak Brasilera buruturiko bidaiak lerro ugari idazteko bidea eman du. Munduko Gazteriaren Topaketak izan dira Rion eta duela bi urte Madrilen Benedicto XVIren agindupean egindakoekin alderatu nahi izan dut. Bi diskurtso guztiz diferenteak izan direlakoan nago. Duela gutxi idatzi nuen Francisco oraindik inkognita bat dugula. Denbora behar da edozeinen  aktibo eta pasiboa kritikatu  aurretik eta Vatikanoko oraingo buruari  denbora tarte bat utzi behar zaio, eliza katolikoa norantz daraman behar bezala  epaitzeko. 

 

Madrilen abortu eta eutanasiaren inguruko hitzak izan zituen Benedicto XVI.ak gazteentzat. Franciscok, berriz, gazteei euren elizbarrutiak iraultzea eskatu zien, kalera ateratzea eta elizaren zimenduak astintzea. "Eliza ez bada kalera agertzen ONG bilakatzeko arriskutan dago" azaldu zien.

 

Kalera atera behar du elizak, bai, bere aztura eta jantzi zaharkitu bezain ozpinduak ahaztuz. Kalera atera, zanpatuekin, baztertuekin, pobreekin eta gizakien zein herrien arteko elkartasunean sinesten dutenekin batera aritzeko. Hitzetatik egiteetara  igaro behar du elizak, ilunpeko praktika ustelgarrietatik urrun. Irakatsi behar du ereduarekin, premia material eta izpiritualean daudenei eskua luzatuz, injustiziak epelkeriarik gabe salatuz eta guztientzako elizaren ateak zabalduz.

 

"Bazter ditzagun elizan mundukeria, erosokeria eta klerikalismoa, eta goazen kalea iraultzera" planteatu zien Franciscok gazteei, zer entzuten ari ziren sinetsi ere ezin zuten gotzain eta egiturako pieza obsoletoen aurrean. Orain arte, bederen, itxaropenean ereiten ari da Jorge Mario Bergoglio. Jasoko al du uzta?