Mundua ez da dirudiena, batzuek – boteretsuenek- guri iruditzea nahi dutena baizik. Inoiz ez da egia gezurretatik hain hurbil egon gaur egun dagoen bezala. Baina, gainera, oso urrun gaude egia dena eta gezurra dena bereizteko formula aurkitzetik. Goazen bidean, milurtekotan goi mailako goiburua izan dena zeharo harripetan egongo da laster: egia beti azalarazten da.
Ezin izan nuen irribarrea ezkutatu, azken
urteotako enegarren aldiz Philip Morris multinazionalaren bere beste titular bat
irakurtzean: zigarroak fabrikatzeari utziko diogu, herritarren osasuna
interesatzen zaigulako. Bai zera!! Halako adierazpen bat sinetsarazteko euren
negozio-lerro tradizionala ordezkatzeko inbertitu dituzten milaka milioi
dolarretan oinarritzen direnean, gezurretan ari dira, batere zalantzarik gabe.
Bost axola horiei gizateriaren osasuna! Diru kopuru ikaragarri horietatik
etekinak lortzea baino ez dute bilatzen. Eta beti kontsumitzailearen kontura.
Gezurra errentagarritzat jotzen da, zenbait
zailtasunetatik atera eta irabazteko estrategia eraginkorrak muntatzeko aukera
ematen baitu, konbentzitu beharrik gabe. Egiarekin badoaz, ez dira urrutira
iritsiko, gezurra arrakastarako baliabidea baita. Eta gezurtia deskubritzean,
deskubritzailea nahasten eta manipulatzen saiatzen da, gezurrik ez zegoela
esanez, iritzi aldaketak baizik. Kasu horretan, gezurra akats baten
zuzenketarekin ordezkatzen saiatzen da. Eta gurpilak bere martxan segitzen du,
gezurti boteretsuaren mesedetan.