Duela gutxiko mintzaldi batean euskal
literaturaren ikerlari batek adierazi zuen azken berrogei urteotan izandako
bilakaera aurreko historia osokoa baino askoz ere ikusgarriagoa dela. Hizlaria
adineko pertsonei zuzentzen ari zitzaien, eta horietatik ehuneko oso txiki batek
bakarrik esan zezakeen inoiz euskaraz zerbait irakurri zuela, Aita Gureaz
aparte.
Ikerlari horren gisako baieztapenak topiko bilakatu dira gurean. Noski ekoizten
dela nabarmen liburu gehiago inoiz baino; baina gakoa ez datza horretan,
irakurleriaren erantzunean baino. Hezkuntza arautuko plangintzan ikasleak
irakurtzera behartuta dauden tituluetatik at, zenbat irakurtzen da? Irakurri
idatzi dut, eta ez erosi. Portzentualki, duela bost hamarkadatako eta oraingo
irakurle euskaldunon artean kopururik handiena zein multzotan dagoen gustatuko
litzaidake jakitea. Agian ustekabea eramango genuke.
Liburuekin ematen den joeraz bestaldekoa da, ordea, kazetaritzakoa. Argi
markatzen du horrek goranzko norabidea. Arrazoi desberdinak ditugu bilakaera
positiboan. Alde batetik kopurua, Zeruko Argia ia bakarretik ehunka aldizkari
eta egunkaritara igaro baikara, paper eta digitalean. Bigarrenik hurbiltasuna,
beti baita erakargarriagoa, demagun, auzokoaren gaineko albistea. Eta
hirugarrenez - badira zio gehiago baina oraingoz aski da- erraztasuna,
irudiaren kulturan sartuta gaudenez kazetaritzaren eskaintza liserigarriagoa
baita. Eta bost minututan beste gauza batean gaude. Baietz, ezta?
Argazkia: Ekain