OIN ZUZENAREKIN

 

Urteko azken astelehena dugu gaur eta garai urrutietan enpresaren inbentarioetako zurrunbiloan sartuta ibiliko nintzela oroitzen dut, urteko emaitza ekonomikoa ahalik eta itxurarik hoberenaz margotzeko. Emaitza, noski, beti enpresako ugazabaren interesei lotuta, egiazko zenbakietatik urruntxo egon zitekeena, modu positiboan edo negatiboan.

Aspaldi uxatu nuen nire sorbaldatik inoren sakelak txanponez betearazteko ardura - aitortu behar dut lan horregatik ordaintzen zidatela hilero soldata- eta urte amaierako egunak hasierakoak bezain lasaiak suertatzen zaizkit, ez inbentario ezta azken fakturak kontabilizatzeko presiorik gabe. Nire balantzeak ere ez dit kezkarik sorrarazten, berdin-berdin jaikiko bainaiz bihar, eta hori gertatuko ez balitz gutxiago eragingo ninduke azken emaitzak.

Baina ez dut urteko azken astelehenaren aukera galdu nahi zuei guztioi agur itxaropentsua luzatu gabe. Badakit ez dizuela kontabilitatean eraginik egingo baina, behintzat, urtea bukatu eta berriari ekitea eskuineko oinarekin egitea opa dizuet. Hori eskuinak, jakina. Ezkerrak ezkerrarekin.

Argazkia: Ekain

7 O'CLOCK NEWS…

 

Harritu egiten naiz jakitean oraindik jende askok uste duela gerrak armek irabazten dituztela. Ez dira pentsatzera jarri arma-industriaren atzean munduko desorekaren interesetan sustrai sakonak dituzten familia-klanetako kide diren pertsonak daudela.

Inondik ulertezina ez den Ukrainako gerra traketsaren ondorioz, funtsean Ipar Amerikako oinarri teknologiko baten gaineko ukitu txinatarrekin Iranen ekoiztutako drone kamikaze errusiarren existentzia ezagutu ahal izan dugu. Beraz, Maineko leku ilun batean hasten dena zibil ukrainarrak destripatzen amaitzen da, nazionalitate desberdinetako talde ekonomiko boteretsuen eskuetatik igaro ondoren. Betikoak aberasten, noski.

Eta albistegiek ere hurbilarazi digute, Ukrainako zerua zeharkatzen diren drone erraldoi horiei aurre egiteko AEBeko bitarteko sofistikatuak erabiltzen ari direla. Hots, Mainekoek lehenik Kiev bisitatu dute, ukraniarren etsaien kuarteletara merkatal-misioan bidaiatu aurretik. Betikoek kolkoak diruz betetzen jarraituko dute.

« ... Former Vice-President Richard Nixon says that unless there is a substantial increase in the present war effort in Vietnam, the U.S. should look forward to five more years of war. In a speech before the Convention of the Veterans of Foreign Wars in New York. Nixon also said opposition to the war in this country is the greatest single weapon working against the U.S.

 That's the 7 o'clock edition of the news. Good night.

Silent night

Holy night

All is calm

All is bright

Round young virgin mother and child

Holy infant so tender and mild

Sleep in heavenly peace, sleep in heavenly peace.

(Simon& Garfunkel. 7 O'clock News / Silent Night. 1966)

Argazkia: Ekain

BAINA HAIN ZAILA AL DA?

Diru publikoa bidegabe erabiltzea, zentzu hertsian, gaizki ikusia egon da beti, nahiz eta gure gizarte honetan, askotan, bidegabeak ingurukoen txaloak jaso dituen, batez ere talde politiko berean ari badira. Era guztietako bidegabeak egon dira historikoki, eta legeak aldatu egin dira, bidegabelariak kontrolatzeko, batzuen alde eginez besteak zigortzeko, eta alderantziz, ontziaren lema noren eskuetan dagoenaren arabera.

Orain eztabaidan daude, ea gehiago zigortu behar ote den bidegabeko gastatzaile arduragabea edo arduragabeko iruzurgile bidegabea. Baina, baina...ez al litzateke errazago izango, hiru haur hautatzea -ez gehiago, komisiorik onena hirukoa izan behar duelako- eta araudi bat idaztea eskatu, adibidez,  trikimailuen bitartez dagokion baino txutxe gehiagorekin egiten dena zigortzeko, denen artean egiten ari den bildumako kromoak etxera aldez aurretik jakinarazi gabe eramaten dituena taldetik kanporatzeko, besteak baino azkarragoa delakoan kanikak edo tortolixak lotsagabe lapurtzen dituena bere prepotentziatik jaitsi eta kaltzontzillotan uzteko?

Gero, haur gardenek idatzitakoa aplikatuko genioke helduek gure munduko hainbat alderditan sortutako korapiloari... eta bizitzera, bi egun direla-eta! Baina hain zaila al da?

Argazkia: https://www.etsy.com/

NONDIK HASI?

 

Egun batzuetan lotan esnatzen zara, aurrera egiten duzu atzera joz, nagiak uxatzen dituzu zure zimeldura areagotuz. Egun horietan ez dakizu joaten zaren edo etortzen zaren, lanera joan behar duzun edo erretiratuta zauden, kanpaiak jo behar dituzun edo mezetara iritsi behar duzun. Hau da, benetako nahasmena.

Zinezko ahalegina egiten duzu kontrolaezina dena kontrolatzeko, zure buruarekin haserretzen zara zuzendu ezin dena zuzendu ez duzulako, eta etsipenean sentitzen zara zure indarren itxaropen faltaren aurrean. Baina oraindik pentsatzen duzu dena istripu bat izan dela, eta horren gaineko atestatua idatziko duzula... txostenerako paperak galdu dituzula konturatu gabe. Eta ostera abiapuntura jotzen duzu, nonbaitetik argi izpitxoren bat ailegatuko zaizulakoan.

Egun horietan hobe litzateke erabilitako bidea esku ikusezin batek betiko ezabatzea, eta, horrela,  abiapuntua eta huts egindako nondik norakoa ez ezagutzea. Gutxienez astelehen berri bat argituko luke, eta gogoeta nimiñoa egiteko eta lerro batzuk idazteko gaia izango nuke. Eta ez gaur bezala, ez baitakit nondik hasi. Egun batzuetan lotan esnatzen zara...

Argazkia: Zuriñe