Diru publikoa bidegabe erabiltzea, zentzu hertsian, gaizki ikusia egon da beti, nahiz eta gure gizarte honetan, askotan, bidegabeak ingurukoen txaloak jaso dituen, batez ere talde politiko berean ari badira. Era guztietako bidegabeak egon dira historikoki, eta legeak aldatu egin dira, bidegabelariak kontrolatzeko, batzuen alde eginez besteak zigortzeko, eta alderantziz, ontziaren lema noren eskuetan dagoenaren arabera.
Orain eztabaidan daude, ea gehiago zigortu behar ote den bidegabeko gastatzaile arduragabea edo arduragabeko iruzurgile bidegabea. Baina, baina...ez al litzateke errazago izango, hiru haur hautatzea -ez gehiago, komisiorik onena hirukoa izan behar duelako- eta araudi bat idaztea eskatu, adibidez, trikimailuen bitartez dagokion baino txutxe gehiagorekin egiten dena zigortzeko, denen artean egiten ari den bildumako kromoak etxera aldez aurretik jakinarazi gabe eramaten dituena taldetik kanporatzeko, besteak baino azkarragoa delakoan kanikak edo tortolixak lotsagabe lapurtzen dituena bere prepotentziatik jaitsi eta kaltzontzillotan uzteko?
Gero, haur gardenek idatzitakoa aplikatuko genioke helduek gure munduko hainbat alderditan sortutako korapiloari... eta bizitzera, bi egun direla-eta! Baina hain zaila al da?
Argazkia: https://www.etsy.com/
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina