ETERNITATEA

Badira gauak, loak hartu ezinik buruak hainbat gai diferenteri hamaika buelta ematen dizkiela. Bart horietako bat izan da eta hortxe ibili zait, besteak beste, eternitatearen gaineko pentsamendua zirika. Parentesi artean, diodan ez dudala gogoratzen gaztetxoa nintzela halako gogoeta pizten zitzaidanik, ezta unerik ilunenetan ere. Eternitatetik gero eta hurbilago nagoenaren egiaztapena izango da, ziur.

Bada, Kanadan aurkitutako fosil batzuei buruzko albistea izan da eternitatera -edo behintzat oso hurbilera- garraiatu nauen palanka. Lau mila milioi urteko adina eduki dezaketela zioen zerbitzatu zitzaigun berriak eta zenbatzeari ekin gabe ere, maindire azpian halako sentsazio artegatsuak gainditu nau, nire txikitasunaz (huskeriaz) ostera jabearaziz. 

Baina gero gogoratu dut, duela hilabete batzuk errepide bazter batean hilarri zahar bat ikusi nuela, lore sorta apaltxo batek apainduta.  Hurreratu nintzen eta irakurri nuen harri landuan idatzitakoa. Zioenez, bertan hil zen gazte bat, 1948an. 

Hirurogeita zortzi urtetako istorio tristea oroitarazten zuen harriak. Baina polita gero etorri zen: loreak egiazkoak ziren, gazteak, esku batek bertan apropos jarriak. 

Bart, ohearen epeltasunean ulertu dut eternitatea eta norbaiten bihotzean bizirik irautea sinonimoak direla, denboraren luzerak zer ikusirik ez duela. Eta lasai geratu naiz.

Argazkia: JMVM

ETA ETA TXAKURREN BUZTANA

ETAren desarmea iragarri den astean estatu espainiarrean beste gai batek irabazi dio partida gizarte oihartzunari begira. Gezurra badirudi ere, talde armatuaren alde bakarreko erabakiak ozta-ozta eragin du sare sozialetan, horien interesa beste nonbait baitago, eta, adibidez,  txakurren buztanak bibrapen gehiago sorrarazi ditu herritarrengan balizko betiko "agur armei" mezuak baino. 

Sakon aldatu da hedabideen mundua. Ez dauka zerikusirik duela hiru hamarkadetako eskaintzarekin eta orduan irudikatu ere ezin ziren bitartekoak ditugu gaurregun nagusiak. Nolako gizartea halako medioak. Ala alderantziz? 

Badirudi txakurren buztaneko auzia duela hogeita hamar urte konpondu behar izan zela. Horrela izan balitz ez zen orain bezain zaratatsua gertatuko Kongresuko erabakiaren babes mediatikoa. ETAk ere desarmerako deliberamenduari  hiru hamarkada lehenago jarri izan balio azken puntua txalotuagoa jazoko zen prozesuaren amaiera. Eta eszenategi desberdinean egongo ginen. Eta porrota ez genuen hain handia nabarituko. Eta... Baina, kontuz,  zientzia fikziora ari naiz sartzen...

Argazkia: Tere Anda

MAMUTFANTE? ZERGATIK ETA ZERTARAKO?

Zahartu naizenaren seinalea izan daiteke baina ez dut oso ondo -edo absolutuki ez dut bat ere- ulertu zer nahi den erdietsi "mamutfante" bataiatu duten animaliaren proiektuarekin. Bi urte barru gure artean sor litekeen espezie berria eduki genezake, duela lau bat mila urte desagertu zen mamutaren geneak Asiako elefante baten gorputzean ezarriz.  Baina ez digute  azaldu zergatik eta zertarako nahi den geneen edizioa erabili mamutenak elefantearen ADNn kateatzeko. Ingenieritza genetikoak ez du arlo etikoa ahaztu behar eta mamutfantearen gaineko albisteak zer pentsatzerik eman dit.

George Bakartia deitzen zuten dortoka erraldoiaren kasuak eman didan bezalaxe. Lau urte dira hil zela Galapago Uharteko espezie endemikoaren bizilagun ospetsua. Eta orain Georgeren zelulen bitartez hura erreproduzitu gura bide dute, haren bizitza-kate naturala betiko eten baitzen. 

Ergel itxurabakook! Horixe gara gizakiok, gure naturaren oinarrizko eskubideak zanpatzen ditugun bitartean teknologia hotz eta sentimendu gabea aplikatzen baitiogu izadiari, horren bilakaera eztabaidagarria biztuaraziz.

Argazkiak: Europa Press

 

NI EUSKALDUNA NAIZ, ETA ZU?

Harrotu egin dira bazterrak eta gerra dialektikoak bere gezi eta bala kolore askotarikoak jaurtiki ditu norabide guztietan. Parapetatuta, ohiko gotorlekutik segitzen diote gatazka prozesuari batzuek eta besteek. Ni kezkatuta nago. 

Hasteko, espainiar adiskide min asko ditut eta zin egin dezaket ez direla fatxak, ez ezjakinak, are gutxiago inoren zapaltzaileak. Espainia maite dute eta begirunea darakutsate euskaldunenganako. Ez baitira sentimendu kontrajarriak. EITBk badio martxoaren 4an sare sozialetan eman den erreakzioa testuingurutik kanpokoa dela, bego hor komunikatua. Berdin dit. 

Ni objektiboki kezkatzen nauena da,  otsailaren 8tik euri pittin bat egin duen arren,  orain arte inork ez duela ezertxo  ere adierazi zorioneko egun horren saioko eduki polemikoaz. Euskaldunen artetik ez zen erreakziorik eman ... ezta ere zuzen-zuzenean inplikatutako espainiar euskaldunengandik; egon badaudela. Zalantzarik gabe, ETB euskalduna bat ere interesatzen ez zaielako. Eta hori bai dela kezkagarria, erakunde publikoa sortu eta hogeita hamabost urtetara.

Argazkia: eitb.com