Konstantzia, teknologia bezala, ona ala txarra izan daiteke; aplikapenaren
arabera sailka daiteke. Konstantziaren bidez marka daiteke nor beraren
xedeenganako indarra. Gizabanakoen baitan sortzen den izpiritu sortzaileak
markatzen du erabakien helmena, eta bakoitzak ahal duen neurrian jar daiteke
lorpenaren maila, ia beti. Ikusgarria da goizero jaikitzean gutariko bakoitzak
bere buruari agintzen dizkion proposamenen soka. Egunak aurrera dagien heinean
–nekearen ondorioz- laxatzen doana. Gorputzak gogoarekin batera du lan egiten,
eta alderantziz.
Konstantzia eta esfortzurako gaitasuna
elkarren ondoan joaten dira, normalean. Konpromezuen arabera aurkeztuta, bata
eta bestea osagarriak ditugu helburuetara iristeko, eta nahi izan eta ahal izatearen
arteko distantzia txikitu egiten da bien aplikapen egoki eta zentzukoaren
bitartez. Konstantzia beharrezkoa da, berez mugatuak garenok geure muga
naturaletatik kanpo jauzia egin dezagun. Egia da, modu xehean esanda, beti ez
dela jomuga erdiesten, ahaleginean borondatea jarri arren. Baina salbuespen
gisa har genezake aurreko egiaztapen hori.
Gaur goizean, Uribarri Ganboako urtegitik abiatu den triatlon munduko
txapelketaren testigu zuzena izan naiz. Mila eta hiru ehun inguru parte
hartzaileren topalekuraino heldu naiz eguna urratu berria, eta horietako
askoren urduritasuna frogatu ahal izan dut. Mundu guztiko atletak hara bildu
dira, egun ugariko prestakuntza fisiko eta psikikoaren ondoren egiazko orduari
ekiteko prest, eta sakrifiziorako konstantzia emaitza eskaintzear zegoenean
gizon-emakume ausart horien keinu eta ahotsetan urduritasun puntu garaia
nabaritzen zen, normala den bezala. Lortuko al zuten bakoitzak espero zuen
saria?
Konstantzia, ahalegin jarraikia,
sakrifizioa... dena alperrekoa gerta daiteke, zirkunstantziaren batek eraginda.
Bai, hori ere egia da. Baina formula garaileko oinarrizkoak ditugu. Haiek ezik
nekez eskura daiteke garaipena. Gure aitona-amonek garbi zeukaten, lanparatxoak
pizturik jarrai zezan etengabe elikatu behar zitzaiola olioaz. Lanparak, ordea,
ez zuen gehiago argituko olio-ontzian unetxo batez erregaia kantitate
handiagoan ipini arren. Neurri aproposa, etengabe eskainia eta arretaz zaindua.
Horiexek ziren formulako konstanteak, argia izango bazuten.
Txoria harrikadaz ehizatu nahi duenak ere ez du beti xedea lortuko, baina
seguru asko gero eta hobeto jakingo du habaila erabiltzen. Hain egia borobila
zuzen-zuzen erlazionatuta dago konstantziaren emaitzarekin. Horregatik, ziur
nago, triatlona Gasteizen amaitu denean, gehienok euren konstantzia eta
esfortzurako neurrian jaso dutela saria. Azkenean, nork ereiten duen haziaren
araberako uzta biltzen da bizitza honetan. Eta saria ez bada beti eskuratzen
ere, ahaleginak nor beraren gaitasuna markatzen du beti.