Their Satanic Majesties-en harrikadaren lehen mende erdia mundu guztiari
gogorarazten zitzaion egunean, Rajoyk bere harritzar bereziarekin agurtu zigun,
hori bai, britainiarren baino askoz entzulego murritzagoaren aurrean
mintzatuz. Antzekotasunik ote bi protagonisten artean? Begira dezagun:
Musika arloan behintzat badute halako kidetasuna, haien soinuari adituek
aspaldi "negroide" izatezko etiketa jarri baitzioten eta orain blues
ikaragarri triste jo duena, hil ezkilako kanpaiak negarrez jartzeraino,
galiziarra izan da, espainiarren lehendakari errekonbertituriko estatu
abokatua, alegia.
Eta bat batean, lantu eta hortz kirrinkaren artean, honky tonk woman ospetsua baino hamaika aldiz zurbilago geratu gara. Eta "Joan hadi popatik hartzera!" oihu ozen kolektiboa entzun ahal izan da zezen-larruko espektro zabalean, harri errodatuen kontzertuetan sarri stablishment-arekin izan den deskontsiderazio berdintsuarekin.
Auskalo nolako eragina izango duen gure artean, gero eta kontrolaezinagoa dugun
maldan beherako erritmo frenetiko honek, ezin baitugu ondorioen gaineko
erradiografia ezta irudikatu ere egin. Hain itsututa gaude hondoa antzeman ezin
dioguneko zuloan, non ikuspegi hurbil eta laburreko irtenbide zentzugabean ari
gara jartzen esperantza, emaitza justu kontrakoa gertatuko zaigula barneratu
gabe. Eta gure noraezean esna gaitezen, nonbait, muturtxo bihotz urratzailearen
mokor joko lizunkoi estiloa imitatuz, galiziarrak txaloka jarri ditu espainiar
hemizikloko bere jarraitzaileak.Hondarrezko zutabe gainean eraikitako satisfakzioa amaitu da, lagunok. Rajoy eta beraren moduan burbuila batean bizi izan garenok aurrerantzean zein mahaira joko dugun jakin nahi genuke eta harri errodatuen beggars banquet aukerari egundoko izuaz begiratzen diogu, ez baitigu eskale gisa amaitzearen ideiak bat ere graziarik egiten.
Artifizialtasunaren gezurrarekin jokatu dugu, patxada osoz, aspalditik. Mick eta konpainiaren devil sinpatikoaren itzal diabolikoak gogoa lapurtu zion gure gizarteari duela mende erdi inguru eta orain, zeri heltzerik gabe, atzera begira jartzeari beldur diogu, bihar zerekin esnatuko garen asmatzea ezina baita. Baina bada ezpada ere, abuztuko oporrak kruzerotan edo Islandiara emateko prestatzen ari bide da euskaldun populua. Zergatik ez?
Argazkiak:
http://bretguille.blogspot.com.es
dreamluxjagger.net78.net
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina