Auskalo zer egingo lukeen Arrasturiko idazle jakintsuak burua altxatu eta bere jaioterrian nolako axolagabekeria soziokulturala nagusitu den ikusiko balu. Baina kontua ez da garunak elukubrazio ezinezkoetara biltzea. Baiezta daitekeena da kontua ez dela oraingoa, eta, bistan denez, Arrasturiko ondarearen aurkako atentatuen kateak ez dakiela sigla politikoez, eta alderdi guztien gainean hegan egiten duela, eraso nahi zaion helburua zein den bost axola zaiolarik.
Ez da soilik sentsibilitate kulturalaren arazoa. Nire ustez, makularik gabeko uniformizaziorako joera duen mendetasun ideologiko induzitua da pairatzen ari garena. Horregatik Arrasturiko sistemak errukigabea izan behar du heterodoxoekin, ez dago lekurik horientzat. Jarduteko prestatutako makineriak ez daki sentimenduez, eta ez du ezer jakin nahi.
Eta, noski, behar izatekotan, historia bestelakotu egiten da. Edo ezabatu. Azkenean, diote ortodoxoek, sistemari ez ba dio balio, zertarako behar dugu historia? Ba hori, Arrasturiko arazoak sustrai indartsuak dituela eta sigla guztietako morroiek ongarritzen dutela ortodoxia, etengabe. Ortodoxo militanteak dira.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina