DURANGORA, BAI? EZ?

 Aurten zailxeago du pertsonalak Durangoko Azokara heltzeko. Koronabirusaren bide saria garesti ateratzen ari zaigu, eta oraindik ez diogu antzik ere ematen azken kostu osoaren tamainari. Bistan da euskal liburuen salmentak ez duela aurten markarik jarriko, kostatzen baitzait pentsatzea balizko merkataritza elektronikoak orekatuko duenik Azokako saltokietan pairatuko den defizita. Merkatuen gora beherak, finean. 

Eragingo al du, ordea, Durangoko defizit absolutuak portzentaje berdinez oro harreko irakurketaren mailan? Ez, inondik ere ez, arrazoi sinple batengatik: erosten den guztia irakurtzen ez delako. Hori dela eta, Durangoko erromesen jarioa apalagoa izango den arren gutxitze traumatiko horrek ez du euskal irakurleen aktibitatean orbainik utziko. Euskal irakurleak Durangotik kanpo dauka bere azoka urte osoan, eta abenduan Tabira zaharreko bidea hartzen badu ere beste zerbaitek erakarria da, erosi nahi hutsak baino. Eta euskal irakurle ez denak Durangon eros dezakeenak ez dio euskal literaturari bultzadatxorik egiten. 

Nik, euskal irakurlea naizenez, badaezpada ere, ohiko nire liburu dendara joko dut. Durango beti egongo da hor, aurten agertuko ez naizen arren. 

Argazkia; durangoazoka.eus