BILATU

abuztua 31, 2020

EZ GARA EZER



Abuztuaren amaierako goiz bat zen eta euria genuen, goitik behera. Giroa ez zen, beraz, oso egokia maskarilla jarri eta kalera ateratzeko. Eta zalantza bat ere gabe, nire gelako erakartasuna nahiago izan nuen, kanpoko gristasunak hausnarketarako giltza eskaintzen baitzidan eta leihoz barne aldetik begira geratu nintzen, irudimenak nondik eramango ninduen jakin barik... zertxobait antzeman nezakeen arren. 

Hilari amaierako puntua ipintzen diogu gaur eta gure etorkizun hurbileko koordenadetan galtzen ari gara, kontraesana badirudi ere. Abszisa eta ordenatuaren logika kartesiarrak normalean finkatzen duen puntuaren deskribaezintasunean gaude murgilduta, non gauden eta norantz apuntatzen ari garen asmatzerik ez dagoela.Eta gure urratsen hurrengo geltokia zein den ez jakitea normaltzat har badaiteke ere, nola bizi daiteke oraintsuko gure egoera ezagutu gabe? Bada... bizi egiten gara!, eta logika bera ere -behintzat, gure zibilizazioak jasotakoa- hankaz gora jartzen ari gara ohartezinean.

Birusak arrazoitze berrirako oinarria ahalbidetu du, eta gizateriak gai izan beharko luke bere aldare sasi sakratutik jaisteko, apaltasunaren hazia lau izkinetara haizatzeko. Ez gara ezer.

Argazkia: JMVM

iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina