BILATU

abendua 11, 2017

ARDOA ETA HITZA



Mahatsa natura eta ardoa artea diren bezalaxe, ahotsa eta hitzari buruz gauza bera esan genezake. Ahotsaren gaitasuna eskaini zaigu, berez, eta hitzaren bitartez bibrapenak sortzen dira, hotzikarak,  gogoa poztu ala iluntzen dutenak, ahotsa berezko nolakotasuna baita eta hitza lanabes hutsa, arte bihur daitekeena.

Uzta berdineko mahatsarekin ardo diferenteak lor daitezke, maneatzailearen trebeziaren arabera. Eta diskurtsoak ere erabat dibergenteak eskain dakizkiguke ahotsaren tonu eta intentsitate berdinetako ahoetatik. Batzuk txalogarriak, besteak ez hainbeste, edo deitoragarriak.

Ezina da, ordea, hitzaren bidezko artea, lanketan burua bakarrik erabiliz gero. Bihotzeko tantak ezinbestekoak ditugu diskurtso koadrikulatuan eroriko ez bada.  Eta adinean aurrera joan ahala, badirudi zorroztu egin zaidala hitz jario arras egituratuetarako kritika. Ez zaizkit interesatzen, antzutzat baitauzkat. Horregatik, gaur arratsaldean gotzain txit goren baten berbaldi ortodoxoak dardara negatiboak piztu dizkidan batera neskato baten hitz dardaratiek ukendu osagarri gisako eragina utzi dute nire baitan. Azken hori da artea. Purpuratuarena, lauki idorra.

Argazkia: Tere Anda


iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina