Bizitza lasterketa bat bezalakoa da, nolakotasun bitxi batekin: azken helmugak sari ezezagun bat du. Helmuga gainditzeak, berataz ezertxo ere ez dakizun espazio batera eramaten zaitu. Ez dakizu zerk espero zaituen HELMUGA kartela igaro ondoren. Urteak daramatzazu etapak salbatzen, eta bitxia da lehiaketa honetan askoz ere pozgarriagoa dela protagonistarentzat garaipen partziala finala baino.
Tira, tetriko samarra atera zaidan sarrera honek zera esan nahi zuen, gaur egun nagoen etapan, duela urte batzuk bizi-ongi etorria eman genien izaki maiteen taldekide hutsa izatera pasatu naizela, eta niretzat ezezagunak diren bideetatik joateko gai direnez haien esku trebeak gidatzen nau, gal ez nadin.
Eta egiaztatzen dut lehiatzen naizen etapa berri hau, berez, garaikur berri bat dela, sarietako apaletan jarri eta orain arte merezi izan ditugunez harro egoteko. Parte hartzea egokitu zaigun lasterketa honek garaipen partzialaren balio osoko konbentzimendutik garatzea merezi duela uste dut. Azken saria, agian, kamelo bat da-eta.
Argazkia: Ekain
... esku trebeak gidatzen nau ... !!!
ErantzunEzabatueta hain trebeak, Angel!
Ezabatu