BIZITZAREN ALDEKO LANTEGIA

Badirudi gauzak serio jarraitzen duela. Eta egoerak berriro pentsarazten dit  ez garela kontziente izan izurritearen garroen indarraz eta ostera aiene erraldoi berri batean gaude sartuta. Ziur nago idazten ari naizen uneko zirkunstantziak ekarpentxo hau irakurri orduko larriagotu egin direla. Joerak begitarte iluna darakuskigu eta ez gaude jaietarako, inolaz ere.

Nora garamatza osasun krisi honek? Begira, ez al dugu beti predikatu osasuna izanez gero gainerako guztia berez emango zaigula? Ez al dugu ohean gaixo gaudenean promes ugari egin behin suspertuz gerorako? Krisi guztiek, txikitxoena izanik ere, aurpegi zurbila daukate, gorputz eta izpirituan beldurra sartzen digutena. Osasun krisiak aukerak ematen ditu sendabiderako... baina horretarako bide horren bila atera behar da. Krisi denik ukatzen bada edo bizkarra ematen badiogu, amaraunean preso segituko dugu, eta gehienez jota txiripaz aurkituko da bidea. Ordurako kasurik gehienetan jantzi urratuak eta zizta pozointsuak jasango ditu pertsonalak bere gorputz eta izpirituan... Ondorioz bizimodu arrunterako plataforma zizko eginda egongo da, sozial eta ekonomikoki.

Sendabidea bilatu nahi izanez gero, beti izango dugu susperraldirako indarra. Bizitzaren aldeko lantegian gabiltza eta.

 

Argazkia: Ekain