Gaurkoan lau eskutitz igo ditut, BEHIN IZAN ZIREN blogera. Lauak Jesús Trincadorenak. Kontzentrazio esparru desberdinetan egon zen bitartean Marcos Vitoriarengandik jasotakoak galdu egin ziren, Jesusen bizimodu ez ohikoarengatik. Behintzat, niri ez zizkidan eskuetaratu Trincadok, eta ziur nago berak etxean zituen guztiak entregatu zizkidala.
Trincadok, berezko bere umoreak hala gidatua, deitura desberdinak ematen dizkio Argèles sur Mer-i; Sahara del “Remolino del Diablo”, Costa Azul eta Isla de Argéles. Laugarrenean, hau da, Mexikoko Frantziako Enbaxadoreari bidalitakoan –nik daukadana aurreneko zirriborro bat delarik- marrazki bat eskaintzen digu arrasatearrak.
Trincado ziur zegoen egun haietan Mexikorako igarobidea iritsiko zitzaiela, eta denak jarraian Celestino Uriarterengana –Txilera- joan ahal izango zutela. Hala ere, kontzentrazio esparruko zurrumurruei jaramonik eginda, adierazten dio Vitoriari: “Hoy he sabido que está casi lista la cuestión, pero México impone una condición para restringir cierto sector político, pues dice que las “madres del cordero” de Gurs han dado un resultado indeseable para México, y el quid está ahora (se supone) en quién será el que ponga el cascabel al gato y hace la clasificación”
Irakurgarria da, oso, bere mamiarengatik, Mexikoko Enbaxadoreari igorritakoa. “Quienes firmamos este escrito nacimos para mover las lanzas que Quijano (o Quijote?) depara y no la pluma de su padre, mil veces genial” Gainerakoak ere ildo beretik jotzen du
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina