Izena du Baltasar eta epaile izan da. Bizitzaren arrazoi bitxi horietako
batengandik aldeztaile huts izatera igaro da eta sona handiko bezeroak ditu
(behintzat bat ezagutzen diogu, bera bezainbeste arrasto zalapartatsu uztera
ohitu dena) Bai, Garzoni buruz ari naiz, espainiar espektro judizialetik mundu
osoko latitudeetara jauzi egin duena, beti justizia garbiaren izenean.
Berdin dio bere defendatuarenganako munduaren sinpatiak gora ala behera egiten duen. Gauza da zarata ateratzea, zenbat eta ahots gailu boteretsuagoaren bitartez hobe. A! Eta igual zaio bezeroa Assange izenekoa den edo Al Assad. Inportanteena bera -inoiz Felipe Gonzalezen jostailu izan zena- auziaren ardatza izateari eustea da. Horregatik datorkio ongi Correa ekuatoriarraren deliberamendua, mundu osoaren arreta irabazi baitu, esfortzu handirik gabe. Garzon bera da protagonista, bera baita istorioaren gidoilaria eta eszena desberdinen zuzendari iaioa.
Esku artean daroan auzi mediatikoaren maremagnuma hazi araziz, Iosu Uribetxebarriaren gain mintzatzeko ere beta izan du epaile ohi espainiarrak. Mikrofonoa ipini diote aurrean eta horra hor andaluziarraren mingaina dantzan, El Paisek eskainitako aukera alderdikoiari helduz. Eta, beti bezala, bere estilo ortodoxo koipetsu eta hanpatua atera du paseatzera, etakideari justiziatik ailega zekiokeenari leher-karga ezarriz.
Garzonek aspaldi lortu zuen uhinaren goi aldera igotzea eta horretan irautea du helburua, surfeko ohola kendu zioten arren. Berezko ahalegin zalantzakorrei ez ezik medioen laguntza estimagarriari ere zor die meritua. Bost axola berari oreka gorde behar izatea. Erortzen bada ere beti dago eskuren bat prest abokatu hitz ontzia txorimaloren antzera zutik jartzeko. Hor dago Garzon. Hemen mundua.
Argazkia: badajozylaguerraincivil.blogspot.com
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina