Garai batean, hauteskundeen aurretik eskaintzen ziren mitin desberdinetara joaten ginen. Demokrazia parlamentarioaren hasiera zen, gaur egun Bibliako uholdearen aurrekoa iruditzen zaigun erregimen politiko batek ordura arte debekatu zuena. Hainbeste urte igaro dira hartatik! Alderdi komunistek, sozialistek, nazionalistek, zentristek... agintzen zutena entzutea gustatzen zitzaigun. Inoiz ez nintzen eskuin muturreko batera joan - egon baziren, bai, orain bezala- baina imajinatzen dut beren ideietatik urrea eta zerua aginduko zizkietela beren soflametara joaten zirenei. Denon antzera.
Oinak hotz eta burua bero ateratzen ginen bilkura haietatik, eta entzundakoari batzuetan murrizketako koefizientea jartzen bagenion ere, beti generaman gurekin esperantza txiki bat, uneko politikoak serio-serio agindutakoa beteko zelakoan. Diodan legez, hastapenetan geunden. Gaur mitinetatik ihes egiten dut, sinesmena galduta. Promesak... politikak hautagaien baitan aluzinazioak sorraraziko balizkie bezala.
Diotenez, behin herri batean zubi bat eraikitzea agindu zuen hautagaiari entzuleetariko batek erantzun zion zertarako behar zuten zubirik herrian ez bazen ibairik. - Ba...ibaia ekarriko dut! ihardetsi zuen tribunatik lasai asko hautagai gartsuak.
Argazkia: wikipedia
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina