Programa bat bestearen atzetik izan zen. Egiptologo talde batek duela hiru edo lau mila urteko hilobi horietako baten edukia deszifratzeko egindako ahalegina islatu zuen lehenak. Teknologiarik aurreratuena erabili zuten hildakoaren ondorengo bizitzara igarotzeari erreferentzia egiten dion horma-irudi bat sortzeko, ia-ia hormako marra ikusezinetatik abiatuta.
Bigarren erreportajeak etorkizuneko agertoki
batera eraman zuen ikuslea (agian ez hain urrunekoa) non irudimenak ere zeresan
handia izan zuen eta adimen artifizialaren itxaropenik gabeko ezarpenaren
ondorioak gure garunean sartzen saiatu zen.
Berehala lotu nituen bi dokumentalak nire pentsamenduetan eta iruditu zitzaidan bata eta bestea, haien edukian, lotura birtual baten bidez lotzen zirela. Beste munduan hemengo bizitzan bezain egoera erosoa lortzeko beharrezkoa zitzaion guztiarekin hilobian lurperatuta izatea agindu zuenak eta adimen artifizialaren garapenean inbertitzen duenak abiapuntu bera dute: bere boterea gainerako hilkorren aurrean ahal den bezala iraunaraztea, jainkoen laguntzarekin edo nanoteknologiarenarekin.
Faraoiak ustezko beren jainkotasunean porrot
egin eta desagertu egin ziren. Ez daukat batere argi lurra planeta menderatzeko
lasterketa berriak gizakiak ez dituela esklabotasunik izugarrienera eramango
eta, azken finean, beren buruen suntsipenera. Ba hori, listo pasau.
Argazkia: wikipedia
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina