PENTSIOAK

Pentsioei buruzko gaiari heltzen diot gaur, oso azaletik bada ere, eta egiten dut ez bakarrik nire oinarrizko eskubideen zati garrantzitsua delako,  baizik, baita ere, jaio nintzenetik azalean itsatsita daramadan balio material horrekin botere politikoek egin duten kudeaketa oker eta interesatua salatzeko.

Bizitza bizirako  pertsonaren  eskubidea sakratua da, heriotza duinerakoa den bezala, zentzu hertsian. Eta giza kolektiboa zuzen balebil, gutariko bakoitzak - kudeaketa publikorako hautatu ditugunak barne- ahal duena eta gehiago egin beharko luke hura azken ondorioetaraino eramateko. Ikusten ari garen pelikulak, ordea, errealitate desberdina darakuskigu,  eta demagogian erori gabe, "zoazte pikutara" ozena altxarazten digu, ez soilik hileroko soldata estatuaren – gure- kutxatik kobratzen dugunoi, giza duintasuna ezinbesteko baliotzat hartzen dugun guztioi baizik. 

Dena den, ez gaitezen engaina. Eskubideak barne-barnetik gureak diren arren, espoliazio eta lapurreta masiborako daude gertu botere faktikoak, indar politikoa ogi apurrekin mantsotu eta ezereztatu ondoren. Balizko lorpenak ez dira politikoekiko elkarrizketaren bidez helduko, pertsonaren balio ukiezinean sinesten dugunon etengabeko bultzada aldarrikatzailetik baino.

Argazkia: Tere Anda