UMEEN BERBA JARIO ULERGARRIA

Ongi ekin diot urte berriari hiru bilobak ondoan edukita. Aurreneko aldiz izan ditugu batera etxean alakantarra eta arrasatearrak eta egun ederrak gertatu dira txikitxoekin eman ditudanak. Hiruna urte dituzte nagusiek eta zortzi hilabetekoa da txikitxoa. Euskaldunetatik hitz egiteko gai denak euskara soilik erabiltzen du, bere jarioan erdarazko berbaren bat edo beste sartzen gero eta trebeagoa ikusten zaion arren. Alakantarrak valentziera du berezko hizkuntza baina euskaraz mintzatuz gero esaten zaiona ulertzen du, arazorik gabe. Aita du irakasle eta akuiluari nekaezina eta txikitxoaren baitan identitatearen gaineko galderak zorionez oraindik toki hartu ez duenez gero bi hizkuntzetan aise moldatzen da elkarrekiko komunikazioan. 

Eta hiruen arteko behin eta berrizko interakzioan fenomeno batez ohartu naiz: biloba nagusien eta nire arteko solasaldietan neu sentitu naiz deserosoen. Zein den arrazoia? Ziurrenik, helduen mentalitatetik gure artean zubi linguistiko koxka gabea sortu nahi izatea. Ezina gertatu zait, ordea, ez baitago laukiaren borobiltasuna marrazterik. Bien bitartean, bi ume hiztunen arteko zubia arrasatearrak euskaraz eta alakantarrak valentzieraz eraiki dute, eta elkarri ulertzen ziotela erakutsi didate, frogatuz gainera berba jarioa ulergarria egiteko formula ez datzala hitz hutsetan, horien berotasun hurbilean baizik.

Argazkia: JMVM