Idazten nuen lehengoan iraganera igotako
bizitzapen helezinei buruz. Errealitatearen hauskortasunak mugatzen du gu
bizion ibilaldi lurtarra, eta begi bistakoa da zein samur hauts daitekeen
ekilibrioa. Egia esateko, uneoro egiaztatzen dugu denboraren joaneko arrastoa.
Atzo, adibidez, Urrezko Zeledonen eguna ospatu genuen Gasteizko jaietan. Urteroko zeremonia bertsuarekin ekin genion egitarauari, betiko desagertutako kideak gogoratuz. Izan ziren eta ez daude; bagara eta ez gara egongo. Horrela defini genezake iraungitze datarekin jaiotakoon joko zelaia.
Atzo, adibidez, Urrezko Zeledonen eguna ospatu genuen Gasteizko jaietan. Urteroko zeremonia bertsuarekin ekin genion egitarauari, betiko desagertutako kideak gogoratuz. Izan ziren eta ez daude; bagara eta ez gara egongo. Horrela defini genezake iraungitze datarekin jaiotakoon joko zelaia.
Baina, boteprontoko pentsamendua datorkit,
zer dela-eta hain traszendente jartzea, baldin eta errealitatea
bizitzaren legea betetzea baino ez bada? Eta gainera, jaietan. Kita, kita...
Argazkia: Gasteiz aldizkaria
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina