Oporretako itzulera operazioa astun samarra gertatu da. (Baina abuztua bera ez al da gogorra izan eta urte osoa ere beltz ilun? Edo, ez al da izango badaramagula denboraldi luze bat pisu jasanezinaren eztena gogoa pitzatzen ari zaigula?) Kilo gehiegi ditugula somatu ei du hiritargoak azken egunotan. Bai, larregi gizendu garenaren kezka antzeman dudala iruditzen zait, soberako zamaren alarmak esnarazi izan bagintu bezala.
Ez naiz kilo fisikoez ari, tamalez. Sortu dugun mundu irrazional honen estanpa tragikoak proiektatzen digun bizi-larritasuna daukat gogoan lerro hauek idaztean, nire begi niniek bizitza arruntera normaltasun osoz inkorporatu duten hamarkadatako dramaren garraisia, alegia. Eta gizon-emakume pribilegiatuon baitan kontzientzia-zamak dardara txikia eragin duelakoan nago. Eraiki dugun munduak ez diola elkar bizitza konprometituari ezelako aukera ematen eta gorputzaren gehiegizko pisu kamustailea mugimendurako oztopoa dela ikusi ei dugu. Balioko al du ezertarako?
Bidetik kopeta ageri eta goian joan gaitezen, kilo asko sentiberatasunik eza erre behar ditugu, bai, giza-duintasunari eskua luzatu ahal izateko. Konpromiso ausarteko labe garaietan tonelada ugari konformismo suntsitu beharrean gaude, sistemaren garro itotzaileetatik askatu eta gizadi justua sorrarazteko. Duda izpirik gabe, gizarte konpromiso aurrerakoiaren gimnasiora igaro behar dugu!
Bidetik kopeta ageri eta goian joan gaitezen, kilo asko sentiberatasunik eza erre behar ditugu, bai, giza-duintasunari eskua luzatu ahal izateko. Konpromiso ausarteko labe garaietan tonelada ugari konformismo suntsitu beharrean gaude, sistemaren garro itotzaileetatik askatu eta gizadi justua sorrarazteko. Duda izpirik gabe, gizarte konpromiso aurrerakoiaren gimnasiora igaro behar dugu!
Argazkiak: www.ethic.es
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina