KATALUNIARREN MIGRAZIOA

Irakurtzen nuen lehengoan ikerketa bitxi berri baten gaineko laburpena eta nire baitan, erreakzioa bitxiagoa emanez, Kataluniako hauteskundeetaraino egin nuen salto. Ikerketaren gaia: hegazti migratzaileek nola erabakitzen duten elikatzeko zein tokitan geratu. Horixe zen ikerketaren ardatza eta azalduko dizut, irakurle estimatua, nola arraio iritsi nintzen Mas molt honorablearenganaino. 

Begira: ikerketaren arabera, hegazti migratzaileek aurre egin behar diote arrisku soka luze bati. Nekea, jakirik eza, klimaren gorabeherak eta, jakina, depredadoreak.  Hegazti asko eta asko bidean geratzen dira, helburura ailegatu gabe, euren xedeaz disfrutatu barik. Eta, noski, belaunalditako eskarmentuari esker, hegaztien baitan bada halako zuhurtasun puntu bat neurriak hartzera ahalbidetzen diena.

Jango dute, bai, baina ez edozein tokitan eta edozein modutan. Ikerleen teoriari jarraiki, hegaztien hegaldia hiru faktoreren arteko orekaz antolatzen da:  seguritatea, balizko  jaki mota eta abiadura. Eta horiek ongi integratu ondoren, bidean ez geratzeko arriskua egundo jaisten da. 

Kataluniako prozesua ere hiru faktore horien bat egitearekin aldera genezake. Jaki motari dagokionez, independentzia daukate mokadurik  goxoen eta erakargarriena, arriskatzera animatzen duena. Abiadura: egundokoa daramate kataluniarrek eta hitz hutsetan geratu beharrean goi mailako hegaldi praktikoa burutzen ari dira. Eta ez dute seguritatea ahaztu, inondik ere:  jakin badakite, gertatuko dena gertatuta ere, Katalunia beti onetsia izango dela nazioarteko testuinguruan, espainiar estatuaren barruan ala hortik kanpo. Katalunia, berez, oso lurralde inportantea (aberatsa) baita eta hori ez dute alperrik galduko Merkel, Cameron, Obama eta abarrek. Bai, zera!