Maiatzeko hauteskundeak hurbiltzen zaizkigun
neurrira begi aurreko espektakulua gero eta negargarriagoa iruditzen zait.
Bipartidismoari agur esateko abagune historikoan geundela pentsatzetik betiko
ibilbide hautseztatuetatik goazela uste izatera pasatu naiz, eta ez diot
egoerari baikor izateko arrazoirik ikusten.
Estatu mailako puzzle politikoari errepaso
txikitxo bat emanda ere nahikoa da alderdi politikoak zein nolako
saltsa-maltsatan dauden sartuta ikusteko. Txikiak zein handiak, zirkoko
funtzioari ekin aurreko urduritasun-zurrunbiloan harrapatuta ageri dira,
espektakuluak berak irentsiko ote dituen izututa. Inportanteena ez bide da zer
eskainiko dioten sarrera ordaindu duen hiritarrari, nork pistan bere tokia
izango ote duen baizik, ekilibrista edo lehoi hezitzailea izan behar 
duen
berdin diolarik. Horixe eta ez beste ezer darakuskigu oraingo panorama
politikoak.
duen
berdin diolarik. Horixe eta ez beste ezer darakuskigu oraingo panorama
politikoak.
Gobernatzeak ekartzen dituen
kontraesan eta arazoak frogatu gabe urtzen ari dira balizko gobernu aukera
itxaropengarriak. Begi bistan dago hiritargoa amorfoa dela eta sentsibilitate
punturik ez darakutsan inoren errespontsabilitatea eskatzea ezinaren hurrena
bilakatzen da luzaroan. Eta horrek, beti, boteretsu anonimoen alde jokatzen du,
ezker edo eskuinekoa izanda ere.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina