Antxon Agirre Sorondo |
Larunbatean gizon on bat omendu genuen
Beasainen. Eusko Ikaskuntzaren Manuel Lekuona Sariaren 2014ko edizioan Antxon
Agirre Sorondo donostiarrari egokitu zitzaion golardoa eta Goierriko herrian
jaso zuen sarituak kolektibitate kulturalaren errekonozimendua. Baina Antxon
iazko urtarrilean zendu zen eta, beraz, ezin izan zuen larunbateko zeremonia
dastatu.
Gizon ona zela idatzi dut hasieran, baina
sarirako haren merituak epaitu zirenean Antxonen ontasuna baino gehiago
adierazten zuen curriculumak, noski. Agirre Sorondo kultura gizona izan da,
bere osotasunean. Eta sarituaren gorputz neurriei bagagozkie aparteko osotasunaz
mintzatzen ari naiz.
Xabier Obesoren grabatua |
“Gizon
handi baten argazki txikia" tituluko biografia idatzi
du bere anaiari buruz Juan Agirrek Eusko Ikaskuntzaren enkarguz, eta testuak
argi erakusten duen moduan Antxon Agirrek, batez ere, etnografia, antropologia
eta etnohistoria landu zituen, modu zabalean.
Langile aparta izan genuen Antxon hitzaren
dimentsio baikor guztian, bekoki zabaleko ikerlea, alegia. Sentikorra bere
ihardunean, Antxonek baikortasuna irradiatzen zuen uneoro. Urtetako
adiskidantzak lotu gintuen, 1971an ezagutu baikenuen elkar Donostiako EUTGko
euskarazko klaseetan. Eta horregatik esan dezaket lagun hurkoa zuela beti
presente bere lanetan. Barandiaran handiaren eskolakoa zenez gero, "bestea
ezagutuz, maite izateko ahalmen handiagoa dator" idatzi zuen bere
koadernoetan donostiarrak.
Antxon Agirre joan zitzaigun baina bere
kultura ekarpen erraldoian segituko du bizirik, euskal kulturak irauten duen
bitartean. Ataungo jakintsuari jarraituz bere egin zuen Antxonek
"herriarena herriarentzat" maxima. Antxon Agirre Sorondo herrikoa zen,
herriarena ikertu zuen eta emaitza herriari itzuli zion.
Argazkiak: Agirre Sorondo sendia
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina