BILATU

otsaila 23, 2015

THEODORAKIS ETA BARANDIARAN


Jose Migel Barandiaran 1940ean

Ostegun gaua. Jose Migel Barandiaran zenaren gaineko hitzaldi mamitsu bat Alvaro Arrizabalagari entzun ondoren etxerantz nentorren Bilbotik. Kotxeko joan etorrien zama arintzen laguntzen didan RNE-clas kateak Mikis Theodorakis handiaren musika ekarri zidan, konpositoreari buruzko datu batzuekin batera. 

Ondorioz, nire baitan Theodorakis eta Barandiaranen irudi erraldoiek toki hartu zuten, euskaldunak eta greziarrak bizitza paralelo samarrak eraman baitzituzten XX.aren berrogeietan. Biek erbestearen garraztasuna pairatu zuten, Europan nagusitzen ari zen faxismoaren hatzaparretan preso. Munstro haren itzal luzeak jazarri zituen bi intelektualak.

1940ko eskutitza
Adibide adierazgarri gisa, Barandiaranek 1940an Miarritzen jasotako eskutitza dugu, Museo del Pueblo Españolen agintariek bidalia: "Este Museo no quiere tener relaciones con Vd. Seguramente por su estancia en Francia no se ha enterado de que entre los vascos separatistas y nosotros hay medio miilon de muertos, de héroes y de mártires que lo hacen imposible. Le saluda brazo en alto. José Pérez de Barradas" Interesgarria da, oso, eskutitzaren aurrean Barandiaranek egiten duen hausnarketa. 

Theodorakis, Barandiaranen aldean askoz gazteagoa, garai hartan torturatua izan zen greziar erresistentzian Alemania eta Italiako ejertzitoen kontra jarduteagatik. "Infernuko greziarra zara zu, madarikatua, eta infernura bidaliko zaitugu" bota zioten kartzelariek hilkutxa batean sartzen zuten bitartean.

Mikis Thedorakis
Barandiaran eta Theodorakis garaile atera ziren inguratu zituen mamu hilgarriaren garroetatik. Eta denborarekin, bakoitzak bere bidetik eta bitartekoak medio, euren herrien ezinbesteko zutabe etikoak bilakatu ziren. Barandiaranek esan ohi zuen berari gustatuko zitzaiola, maitatzea maite zuelako gogoratua izatea. Theodorakisek aurtengo urtarrilean honako aitorpena egin du: “Eurotaldea eta bere lehendakari holandarra ditut torturatzen nauten irudiak. Nik gauza asko bizi behar izan ditut, sinpleki greziarra naizelako eta horregatik ez dut boteretsuen gurariei eutsi behar bakarrik, baizik eta burua makurtzea eta horiek maitatzea ere ikasi behar dut” 

Geroko belaunaldientzako eredu sendoak ditugu Theodorakis eta Barandiaran, hain zuzen ere euskaldun eta greziar izatezko harrotasunean irauteko.



http://www.fentmuntanyaiformacio.es


Argazkiak: 
http://www.mikis-theodorakis.net ; http://www.barandiaranfundazioa.com



 

iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina