Azken astean, bi gertakari izan dira, berriro ere mahai gainean betiko galdera jarri dutenak, ideologikoki eta psikologikoki orekatuta dagoen gizarte batean benetan bizi garen ala ez. Lehenik, bazkideen irabaziak helburu bakarrarekin zenbait politikari ohik sortutako eta osatutako aholkularitza enpresa batean Garzon ministro ohiaren sartu-irteteaz ari naiz. Bigarren gertakaria, Hitlerren ondoko gizona eta milioika judutarren erailketaren erantzule zuzena izan zen Heinrich Himmleren antzeko adierazpenak egin dituen autonomia erkidego bateko presidentearentzako bere koloreko talde politikoaren Parlamentuko txaloak dira.
Beren “lorpenengatik” kobratzen dutenen parte izateko nahia justifikatzeko Garzonen arrazoibidea goragale hutsa iruditu zait. Lekuz kanpokotzat ez ezik, batez ere duintasunik gabetzat jotzen dut, gizon horren orain arteko argazki positiboa bapatean negatibo iluna bihurtu izan balitzaigu bezala. Bestalde, bere presidenteari txaloak eman dizkion taldeari buruz, eta hemen ez da ezer gertatu!, gogorarazten dit lagun min batek esan ohi duena, gizateria beste planeta bateko adimen gorenen esperimentua garela; eta edozein egunetan itzuliko direla eta denok likidatuko gaituztela, gugandik izaki adimentsuak sortzeko nahian izan duten porrota dela-eta.
Argazkia: Ekain
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina