Orain bai, orain abuztua iragana da, eta irtenbiderik gabe igotzen gara, aisialdi eta dibertimenduarekin lotura gutxiago duten beste geltoki batzuetara garamatzan txirristara. Nahiz eta, egia esan, parrandarako aspaldi geratu ziren labur egutegiak, kolore gorriko egunen kopurua murriztu arren.
Iraila hilabete malenkoniatsua da, oraindik
amets egiten baitugu denboran atzean utzi berri ditugun hondartza, mendi eta
abentura horiekin. Baina, era berean, hausnarketa ariketa bat egitera behartzen
gaitu, hain zuzen ere datorren abuztura arte eramango gaituen bide zuzena
aurkitzeko. Eta planak egiteari heltzen gatzaizkio.
Iraila da, nire ustez, urteko gainerako
hilabeteetara zabaldu beharko litzatekeen hilabete-mota. Oraindik ez gara
etsipenera abandonatu, eta eguneroko erabaki txikiak itxaropenez betetzen
saiatzen gara. Erabakitasun handiagoz agurtzen dugu bulegoan zain dugun nagusi
ogro hori, pozik eramaten ditugu ikastolara aurreko ikasturtearen amaieran
kokoteraino utzi gintuzten seme-alabak, eta eguneroko erosketa egiteko
Superrean sartzean agurtu eta dena egiten dugu. Hitz batean, badirudi jarrera
osasungarriagoa dugula bizitzaren aurrean.
Ez esan iraila ez dela polita!
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina