Ez naiz ari AEBetako saskibaloi txapelketaren ahalezko lagunei buruz, ezta inongo ligaxkan lehiatzen diren ezagunen gain. Ez. Sinpleagoa da idazkiño honen goiburuaren nondik norakoa: izen horrekin mugatzen du nire adiskide batek, betiko lagun taldeko kide batzuen jarrera; izan ere, beren ohiko nagusitasunarekin, gutxietsi egiten dituzte beren ustez maila apalagokoak direnak.
Horrela izan da beti, koadrilak osatzen hasten diren unetik bertatik. Inor ez da beste inoren berdina, eta denok dugu berezko sena ezberdin agertzeko, idatzi gabeko hierarkia bat sendotu nahian. Baina toxizidadea azal daiteke, hain justu euren burua nagusitzat daukatenen jarrerak gainerakoen duintasuna behin eta berriz erasotzen dutenean. Lagun talde batek hainbat hamarkadatan jasan dezake elementu jakin batzuen nagusitasun toxikoa, eta kasu askotan jazotzen da horien ustezko behekoak isilean daramala bere sentimendu jipoitua, borrokarako gogorik gabe, zismarik ez sortzeko.
Komikoena da (bai, komiko idatzi dut) behin erabateko heldu arora iritsita, toxikoen jarrerak berean jarraitzen duela egiaztatzea. Horrek ez du besterik erakusten elementu horiek benetako buru desorekatuak direla baino. Izan ere, NBAn bertan ere, betiko izarrak, behin erretiroa hartuta, adiskidantzazko partiduetan bakarrik aritzen dira. Beraz, egin behar dena da, koadrilako desorekatzaile aktibo petralak popatik hartzera bidaltzea, agudo.
Argazkia: Ekain
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina