MONDRABERRI. BIKTIMA BERRIA

                                                                        http://www.fentmuntanyaiformacio.es                                                                                                                 Ondoko lerroek bat egiten dute, duela zenbait aste txoko honetan bertan idatzi nuen beste hausnarketa goibel batekin. Orduan komunikabideetako mundu labaingarritik desagertutako bi medioren gain aritu nintzen -Euskonews Gaztea eta Público- eta gaurko lerro hauek hauek Mondraberri argitalpen elektroniko eredugarriaz ari naiz.  Tamalez, ez dabiltza mondraberrikideak   alaitasunezko kanpaiak  errepikatzeko moduan eta weba argitaratzeari utzi behar izan diote.

Beste zenbait milaka lagunek bezala, oso nirea daukat Mondraberri, duela zazpi bat urtetik Arrasateri buruzko  informazio zehatz eta freskoa eskaini diguna. Nik baino askoz hobeto jakingo dute eurek ixtearen arrazoia -ziurrenik bat baino gehiago- baina krisi ekonomikoaren aitzakiaz beste krisi batzuen itzal ilunak ageri zaizkigu euskal hodei ertzean, eta horiek ekonomikoa baino lazgarriagoak gerta daitezke... eta gertatzen ari dira, askoren isiltasun ulertezinak lagun.

http://www.fentmuntanyaiformacio.es

 

Aspaldiko adiskide batek kontatu zidan, baserrian kide guztiek plater bakarretik jaten zuten egun batean anaia bati kontraeztarritik joan zitzaiola mokadua eta arnasari ezin eutsiz zerraldo erori zela denen aurrean. Mahaikide batek begirada arin bat bota zion eta besteei "este ya se ha jodido" argigarria adierazi ondoren, mahaian lehiakide bat gutxiago zutelako lasaixeago nonbait, azpilekoa ahitu arte ez zuten anaia gizaraxoa lurretik altxa. Eta zuzenean ohera eraman zuten, beste ezelako laguntzarik gabe osatuko zelakoan.

Euskararen mundu zail eta ertzez beterikoan "jodido" larregi direla ikusita, zailtasunetan itotzeko arriskuan dabiltzan besteen jokabideak pentsarazten dit solidaritatea eta antzerako hitz politen helmenaz. Erabiltzen ari diren parametro ekonomikoen arabera hemen ez bide dago denontzako tokia... edo horixe adierazi nahi digute, uste genezakeen baino askoz bozgorailu gehiagotik. Zerbait ez dut ongi ulertzen... ala bai?  Eta nire buruan proiektatzen den pelikula harrigarrian gorago aipatu ditudan beste krisien sintomak gailentzen ari dira . Ondorioz, auziaren erreflexioan aurrera egin ahala eszeptikoagoa naiz euskararen oihan beltzean.

 Ahul eta gaixoak dira gerrako ekonomiaren lehen biktimak. Bistan da euskaraz bizi nahi dugunon itxaropenak herrenago dabiltzala, gure hizkuntzari egokituriko euskarriak lur mugikorretan jaso baitira, baldintza ez lehiakorretan, alegia. Hori aspaldiko kontua da eta mundu kontrajarrietako nor gehiagoketan euskaldunoi galtzailearen papera tokatu zaigu, ordenamendu juridikoa bera ere gure alde ez dugulako. Nire inozotasunetik euskaldunok gure eskubideen defentsan intentsiboagoak izango ginela pentsatu nuen inoiz, kohesionatuagoak azalduko ginela. Baina itxura guztien arabera, gure artean ere, larri zaurituarenganako atxikimendu aktiboaren ordez "onenak egin du" jarrera baztertzaile hotz soilean mugitzen dira euskal eragile nagusiak, geratzen diren apurretatik gehiago tokatuko zaizkiolako ez hain triste.

Bihoakie hemendik nire laguntza apala Mondraberrikoei.
http://www.fentmuntanyaiformacio.es