ZE KOLOREKOA DA ESPERANTZA?

 

Machiavelok gerraren arteari buruzko tratatua idatzi zuen, gatazka armatuen gaineko betiko eztabaida alferrei italiarrak burutu ekarpenik sakonenetako bat bezala. Sakon hitza erabili dut, nahiz eta ziurrenik korapilatsu beharko nukeen idatzi. Aurkariek harrapakinak banatzean adostasunik ez dagoenean sortzen dira gerrak beti. Irakurtzen ari zaren hau idatzi  xume ez baizik lizentziatura edo doktoradutzako tesi bat izan balitz, orri-oinean jarriko nuke: vid. Ukrainan edota Gazan gertatzen ari denaz publikatutakoa.

“Printzea”ren autoreak zioen gerra beharrezkoa dela legezkoa bada. Bikain! Gatazkan dauden alderdientzat beti dago beharra, eta, beraz, legezkotasuna bermatuta daukate tiroka hasi aurretik. Ez dirudi oso zaila  denik legeak egokitzat hartzea gatazka. Horri gehitzen badiogu aipatu berri dugun obran dioela gizonak eta emakumeak gaiztoak direla berez, eta onak balira bezala jokatzen badute interesatzen zaielako dela... gatazka armatuaren konponbidea ez da existitzen. Konfrontazioaren hazia beti izango da, agerian edo ezkutuan, aldeetako norbaiten galerarik txikienean borroka-zelaian ernetzeko irrikan.

Aplika dezagun aurrekoa egungo auzi mingarrietara eta ondorioztatuko dugu zein kolorekoa den etorkizuna. Benetan, ez dakit zergatik margotzen den berdez esperantza.

Argazkia: Ekain