Rato Connection dei genezakeenarekin ez da
ezer egiaztatu espainiar justiziaren ontasunaz; hori bai, txorizo batzuk
inguratuta senti daitezen balio izan du operazio polizialak, epaile eta
fiskalaren onespenarekin gauzatua. Justizia operazioaren muturra zein lapikotan
egosi den ezagutuko balitz arrastotxoren bat eduki genezake justiziaren
helmenari buruz. Baina Raxoyren ezkutuko hautes-plangintza makiavelikoa non amaitzen
den jakiterik ez denez gero, auskalo zein inguru teatralean eszenifikatzen ari
den oraingo pieza tragiko-dramatikoa.
Eskularru zuriko zenbait lapurtzar inguruari
kezka pittin batekin begiratzen ari zaizkiola egia izan daiteke, batez ere
euren harrokeria kirasdunean zaurituta sentitzen direlako, ukiezinezko
nolakotasun magikoa bat-batean erori zaienez gero. Baina lehen bezain lapur
galantak izaten segituko dute - berezko izaeran baitoa karakteristika hori,
DNAko xehetasunen baten antzera- eta etxean lasai asko geratuko zaizkigu,
ostutakoa itzuli gabe eta ziega saihestua.
Rato - bere estiloko aurreko (eta oraindik
aterako diren) gaizkile guztiak bezalatsu- ongarritu dituen sistema politiko
eta sozial itsu eta gormutuaren ondorioa da. Horregatik, justiziak bere
betekizunarekin konpli dezan hankaz gora jarri beharko litzateke sistema hori
sostengatu duen eskema, esfera politiko eta judiziala bestelakotuz. Hau da,
Raxoy-Gonzalez-Aznar-Sanchez eta estilo bertsuko piztien egitura zeharo erauzi
behar da gure artetik, gizartea berpiztuko bada. Osterantzean Rato eta
enparauek euren autokonplazientziatik begiratuko digute, iseka eginez
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina