Duela hamar urte esan izan balidate inbutu txiki bat emango zidatela ingurumena zaintzeko nire konpromisoa salbatzen saiatzeko, barre algaraka egingo nuen. Barrez lehertuko nintzen, ohituta geunden moduan egonda –edo hori uste nuen– norberarengandik hasten den eta inguratzen gaituen natura errespetatzera.
Ez dakit guztiz oker nengoen edo
kontzientziazio prozesua atzerakoia izan den eta ikuspegi ekologikoaren
a-e-i-o-u-ra itzuli garen. Egia baita inbutu bat oparitu didatela, eta horrek
-diotenaren arabera- planeta salbatzeko kontzientzia pizten lagunduko ei dit. Eta
berriro barrez kizkurtu naiz... baina oraingoan mingostasunez.
Gure agintariek uste badute ekimen honekin
ingurumenari begirune aurkezteko dugun betebeharra hobetuko dugula... arrazoia
izan dezatela espero dut. Modu jauzilari batean pentsatzen duen batek urrutiko bulegoan hartutako erabakia bada, ordea, ez dut barre egiten; ilundu egiten zait gogoa
eta amorruak gainezkatzen nau. Eta ematen dit azken boladan aplikatzen ari den
politika -nolabait esatearren- hortik doala, inbutua erabilita errazago irentsi
dezagun.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina