BILATU

urtarrila 22, 2024

MUNDU ZORIONTSURIK EZ

 


Aldous Huxleyk 1932an “ Mundu zoriontsu bat” idatzi zuenetik samurragoa da gizakiaren gaineko azterketa kritikoa egitea. Etorkizunari buruzko metafora ilun gisa aurkezten den eleberri-bilbea iraganeko edozein garaitako pertsonari buruzko definizio egokitzat ere jo liteke.

Hautaketarako askatasunaren alde borrokatzen gara eta giza harremanetan independentziarekin amets egiten dugu, baina -Huxleyk azpimarratzen zuenez- independentzia, askatasuna ez dira propietate naturalak, baizik eta egoera onirikoak, eskuraezinak. Gizon edo emakume izatea inperfekzio multzo bat da, eta horietaz -paradoxak!- jabetu egiten gara, baina, hala ere, horiek gainditzen saiatzen gara... etengabeko eta betiko desengainu batean eroriz.

Mundu zoriontsurik ez dago, gizadia ez baita gai izan bere ibilbide historiko osoan askatasuna eta independentzia sortzeko. Gizabanakoek euren duintasuna - ametsetan sinesten duenaren kualitatea- baztertu dute ezer ezen truke. Eta Huxleyk jolastu egin zuen gu guztiokin, antropologikoki gugandik ezin dela miraririk espero baitzekien. Arrisku ekologikoa barneratu samarra dugun bitartean, egin al da inoiz galdera gizadiaren balizko porrotaz? Zein giza-kolektibotan lehenesten da pertsonaren erreskatea? Ez al da izango erantzuna ezagutzen dugulako?


1 iruzkin: