BILATU

maiatza 16, 2016

USTELKERIAREN MALETATXOAK



Lerro hauek idazten ari naizenean -larunbat goizean-  ez dakigu  nork irabazi duen Espainiako futbol txapelketa. Gerta daiteke idazki hau astelehenean argitaratzean oraindik ere nik ez ezagutzea irabazlearen izena,  bost axola baitit datu horrek. 

Futbolaz idazten jarri banaiz, ligako amaiera - urtero ohi bezala- ustelkeriaz kutsatuta egotea salatu dutelako da. Ohiko maletatxoak bide ditugu ostera futbol zelaira atera direnak eta mirariak egin ei dituzte, talderen batek joko arruntarekin lortu ez duena borondate eta jarrerak erosteko lanabesarekin erdietsi baitute. 

Ustelkeria ez da gaur eguneko gizartearen esklusibotasuna. Gizakiak denboretako gau beltzean gauzen balioa asmatu zuenetik ustel izatezko "grazia" itsatsita dago pertsonaren larruan. Beharbada, hori bai, gizarte demokratikoetan ustelkeriako kasuak gehiago ezagutzen dira. Ustelkeria ez da mendebal, ekialde, hego edo ipar aldeko lurraldeetako fenomenoa. Ez dauka zerikusirik bazter eguzkitsu edo elurrez betetakoekin; ezta menditsu edo lautuak izatearekin. Ustel izatea pertsonari bakarrik egotz dakioke, bere esku baitago erosita izaterako zubia ahalbidetzea.

Baliteke gizarte demokratikoetan jasangaitzago egitea, ustelkeria salatu arren ustelek libre segitzen dutela ikustea, justiziaren makineria bera ere ustelkeriak jota balego bezala. Dena den,  etsigarriena  da, ustelkeriaz akusatutako hainbat politiko berriz ere hauteskundeetara aurkeztu ez ezik ... hautatuak gertatzen direla ikustea. Hori ematen den gizartean ez dago zer eginik eta  maletatxoak errealitatea izango dira futbolean... eta arlo guztietan.

 Argazkiak: El confidencial


iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina