NIRE BILOBA MAIRUA

Nire biloba nagusiak -bost urte bete berria- lehen urratsak eman zituen aurreko igandean aukeran datorkion bere mundu kulturalean. Jaio zenean idatzi nuen nireak ez ziren zeru desberdinek babesten zutela umea bere abiatzean,

Euskal Herritik urrun. Eta berari zegokiola bere burua nondik bideratu nahi zuen erabakitzea, inor ez baita, orain arte bederen, gogo-nortasunaren agiriarekin munduratzen.

Bost urte geroago, Filà Tariks izenekoekin desfilatu da bere jaioterrian, Mairu eta Kristauen jaian. Mairu izatea deliberatu du bere amaren aldeko kide guztien ildoari eutsiz. Begira nondik, beraz, Alacant aldean biloba mairu bat daukadan! Baina kristau gisa ageri izan balitz ere, pozik nengoke, finean neskatila bizi ari denari baitagokio hautua, hazten eta hezitzen doan kulturari atxikituta. Ikuspegi unibertsalak gidatu behar gaitu hautatze-prozesuan, tokiko nolakotasunetatik munduaren aberastasunera salto eginez.

Jakina, neurgailu berbera aplikatzen diot, euskararen aldeko Korrikan esku hartu ondoren bere bufanda txuri-urdinaz jantzita Errealaren partidua ikustera doan biloba euskaldunari. Harriz harri eraiki behar dute etxea, eroso, orekatu eta osasuntsua izango bada. Horixe da txikitxoek suzko hizkiz euren gogoan grabatu behar dutena, inoiz unean uneko deliberamenduak etsipena ekarriko dien arren. Baina hori bizitza da.

Argazkia: Filà Tariks