BILATU

iraila 05, 2011

EKIN DIEZAIOGUN BAIKORTASUNEZ





Hilabete luzeska eman dut blogean ezer idatzi gabe. Leiho bat irekita (ala itxita?) utzi nuen eta bertatik ez da mugimendurik somatu azken hogeita hamaika egun luzetan. Mundua geratu izan balitz bezala edo denok oporrak batera hartzera joan izan baikinen. Niri behintzat ederto etorri zait etena; ederra izan da atsedena eta bideari berrekiteko asmoarekin itzuli naiz, mundua, inondik ere, gelditu ez delako eta datorkigunak ezusteko galantak dakarzkigulako berarekin.

Abuztuak sentsazio mingotsa ere utzi dit, gu bizi garen gizarte polikromatuaren joerak eskuin aldera jo duelako, indarrez. Horratx, bestela, adibiderik sakratuenak: Vaticanoko buruzagiaren bisita zalapartatsua eta espainiar konstituzioaren aldaketarako proposamena eta, ondorioz, gauzaketa. Pentsatzen dut egoera kezkagarria dela eta botere ezkutuek amildegirantz garamatzate. Dugun irtenbide bakarra buru eta bihotzez borrokatzea da, amildegiko ertzetik aurrerako urratsa guk bolondres eman dugula lepora ez dakigun.

Ikasturteko aurreneko ekarpentxo honetan baikortasunez idatzi nahi dut, zailtasunetatik garaile aterako garela pentsatuz. Eta beti bezala, geroak zer ekarriko dugun itxaroten egon gabe, ekin diezaiogun lanari, horixe baita sendabiderik egokiena.


Argazkia: Tere Anda Lazpita

iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina