BILATU

ekaina 22, 2015

UDAN GAZ



Udako atartea zeharkatu genuen atzo. Bagaude udatiar bilakatuta kronos gupidagabearen lizentziarekin. Udaren eragina igarriko ote dugun beste gauza bat da, soinekoak ez baitu sekula soina sortu, gehienez jota jantzi, baizik. 

"Udan gaz" bota zidan lagun batek atzo goizean paseatzera atera nintzela eta segituan urtearen abiadura dardaragarriaren gaineko solasaldiari lotu gintzaizkion. Ni bezala, laguna jubilatua dago. Eta beti pentsatu bide du urteko sasoiak zuzen erlazionatuta daudela gizakion hazkunde fisiko eta psikikoarekin.

Lagunarentzat udaberriak gure haurtzaroa adierazten du. Udazkena heldu aroa da. Neguak zahartzaroa dakarkio gogora. "Eta uda?" -galdetu zidan- "zure zer bizitza-etaparekin lotuko zenuke?" aurreko bere iritziekin ados ote nengoen itaundu gabe. 

Erantzun nion, gertatzen ari zaidanari erreparatuz, udak gizakion iragarpen gehienen konkrezioa markatzen duela, "izan nahi dut" proiekzioaren abiapuntua dela, alegia. Garbi dago probetxuzko xede eta jomuga baliotsuak ditugula uda sasoi emozionalari dagozkionak. Eta nerabezaroa eta gaztaroaren inpultsu indartsuei begira, aldi tarte hori da estuen datorrena udako bizipen emankorrekin. Azpimarratu nion nire uda propioa bizi ari naizela ere, urte osoan zehar, egutegiari begira egon gabe. Hori bai, ezer prometitu barik, adinduek ez baitugu promesik egin behar.

Argazkiak: Tere Anda, JMVM 

http://www.fentmuntanyaiformacio.es
 

iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina