BILATU

martxoa 03, 2014

NEGOZIO ZALANTZAGARRIAK



Goizero bezala, kafe bat hartzen ari nintzen etxe ondoko kafetegi batean. Nire telefonotik eguneko prentsa irakurtzen niharduen. Telebista aparailuak zekarkidan giro musikaz  aparte ondoko mahai batean esertzera etorritako  lau lagunen elkarrizketa ere iristen ari zitzaidan, garden. Eta ezin izan nuen  mintzatzen ari zenaz jabetzea ekidin. Nire lantegirako arreta galduta, gehiago enteratzen ari nintzen solasaldi hartaz, prentsaren eguneko edukiaz baino. 

Lauetako batek – itxuraren arabera, gazteena- bere burua aurkeztu zuen, espainiar enpresa "inportante" (bere hitzetara) baten ordezkari bezala. Espainia eta Europarako negozioen arduradun nagusia zela adierazi zien mahaikideei eta gure herrian denda bat jarri nahi dutela gehitu zien. Beste hiruak ahalezko dendariak bide ziren. Horiek adi entzuten ari zitzaizkion “europar exekutiboari” Ez dakit, dena den, konbentzitu ote zituen.

Hasteko, proposatzen ari zitzaien negoziorako  3.000 euroko abala eskatu zien. Erosi beharko liokete, lehen eskarian, 2.500 euroko salgaia. Eta enpresak salduko lizkieke dendarako beharko lituzketen mahai, apal, armairuak... Jakina, lokalaren gastu guztiak hiru interesatuen bizkarrera joango lirateke.
 
Entzuten ari nintzen guztiaren haria oso ezaguna zitzaidan, beharrizanaren ildotik gizateria martxan jarri zenetik ugaldu baitira lagun hurkoa limurtzeko - engainatzeko- proposamenak. Denbora bezain zaharra da formula limurtzailea. Bakar bakarrik behar da, bere larridura arin liezaiokeen mezua entzuteko prest dagoen pertsona bat eta haren premiaren gainean negozio egin nahi duen beste bat. Istorioak errepikatu egiten dira, 

iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina