Gure artean
baditugu zezenketen desagerpena aldarrikatzen dutenak, jai espainiarra delako
arrazoi hutsarengatik. Ergelak dira. Eta bada beste ergelkeria mota bat,
zezenketen kontra gauden euskaldunok antiespainiartzat hartzen gaituztenena,
hain zuzen. Bi multzo horientzat doaz, batez ere, hurrengo lerroak.
Askotan komentatu
dugu munduaren gaineko perspektiba aldatzen doala behatokiko eragileen
zirkunstantzien arabera. Aldakorrak ditugu pertsonak eta aldakorra, ondorioz,
mundua. Edo, behintzat, planetak transmititzen dizkigun sentimenduak. Ez direla
gutxi, alajaina!
Izan zen nire
haurtzaro gordinean derrigorrezko irakurgai-liburu bat, 1956an 74g.
argitaldarira iritsi zena, “Lecturas de Oro” tituluarekin. Erlijioaren
eskaileretatik gora egin genitzan eragin nahian nonbait, irakurgai errazak
biltzen zituen Ezequiel Solanaren liburu hori indar handiz aupatu zuen eliza
frankistak. Informazio gisa, diodan, Luis Solana PSOEko diputatu eta RTVEko
zuzendari ohiaren aitona izan zela Ezequiel, 1931an zendua.
Balizko irakurleak 7-9 urte bitartekoak
ginela kontuan izanda, ipuintxo ñoñoek
osatzen dute liburua. Baina bitxia gerta badakizueke ere, oraindik nire
liburutegian daukat, garai hartako beste hainbatekin bezala. Baliagarria
zaizkit gure ibilbide intelektualean zein nolako gora beherak izan ditugun
egiaztatzeko. Eta ariketa polita gertatzen da.
“Los gansos y la
tortuga” deritzan kontakizunean, bi antzarrek dortoka bat daramate airean,
kelonioa bere ahoaz hartzen duen makila batetik zintzilik. Eta baserri baten
gainetik igarotzen ari direnean, etxeko mutikoek (neskak ez ditu egileak
aipatzen) oihukatu zuten :
-
“¡Mirad , mirad,! Dos gansos que
llevan en un palo a una tortuga”
-
“A vosotros ¿qué os importa? ¡Pillos,
bribones, tunantes...”
erantzun zuen
dortokak. Jakina, ahoa ireki zuenez gero, baserriko inguruetara erori zen. Eta irakurgaiaren
amaiera honako hau dugu: “Fué a caer la tortuga entre los mismos chicuelos,
que tuvieron motivo para reirse de ella hasta que le dieron muerte”
Ezequiel Solana bere garaiko pedagogoa izan zen, bere ipuintxoei
aurrekoaren gisako bukaera eman arren. Gaur bere irakurgai askok ez lukete
merkatu-bidea aurkituko. Barkatu, agian ergelen artean bai.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina