BILATU

abuztua 18, 2025

DOLCE FAR NIENTE


Ezertxo ere ez nekien Stanis (horrela idazten zuen lagunentzat bere izena) Furundarenari buruz, “Deitzak” bere liburuxka irakurri arte. Berrogeita hamar urte zeramatzan Tolosako Lopez de Mendizabalen moldiztegian argitaratutako aleak nire liburutegian, eta aurtengo udako arratsalde sargoritsu batean eskuetaratu nuen bere arasatik. Hausnarketatxo apalak dira “Deitzak”, amodiozkoak gehien bat, baina bada bat “Dolce far niente” lerroburuarekin, eta biziki gustatu zait.  Horregatik, nire irakurleekin partekatu nahi dut.

Furundarenak bere bizimodua azaltzen digu zenbait lerro bakanetan, argi eta garbi, goizetik gauera arteko bere jarduna nolakoa den zehaztuz. Estilo zuzenaz idazten du, besteak beste mediku bere ofizioaren berri eskaintzen digula San Kosme eta San Damianen gaineko erreferentzia egitean. Piano jotzea ere atsegin zuela, eta adiskideekin berba egitea, eta paseatzea… Irakur diezaiogun:

Beste batzuek esan dute, nik baño len, asko ikusidunak asko dula ikasten. Nik ikusiyaz, benetan zen dan, gertatutzen jarri naiz ni ere, nire bizi modua abestutzen.

Ara lau itzetan nire bizitza, nola detan eramaten, jarriya bere ordukin, hemen:

Bederatzitan, kafe-esniarekin artzen.

Amarretan, San Kosme eta San Damian-eren ogibideakin txanponak irabazten.

Amabitan, nire emazte biguñ, legunan ondoan, baburrunak jaten.

Baskaldu ondoren, nire Pianotxuari bere kolkotxotik otsezti biotz mugi zaliak ateratzen. Berritxuketa batzuek Parnasoko Apoloren alabakin egiten, eta gero ibilketatzen.

Bederatzitan, afaldu, eta lo ederki egin ondoren, gaur atzo bezela, biyar gaur bezela. Beti izan dedila olashen. Amen.

Liburuxkaren irakurketatik ondorioztatu dut Stanis tolosarra zela, eta datu horrekin behin “ezer ez egitearen dultzia” hausnarketatxoaz jabetuta, instantean etorri zait izaera berdineko beste tolosar baten irudia, asko-asko maite izan nuena, eta gogoratu dut nire adiskide hark zioen bezala tolosar nortasuna gauza aparta dela. Nolako parea, Furundarena eta Garmendia! Juanito, besarkada bero bat, eta goraintziak Stanisi!!

iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina