Handitzen nintzenerako nire iragarpenak ez
nituen handitu nintzen arte ezagutu. Esan nahi dut ez ninduela sekula
ezelako bokaziok erakarri eta nire lanbidetik nondik bideratuko nintzen
ezezaguna izan zitzaidan 1967ko irailaren goiz eguzkitsu batean ESTEn
matrikulatu arte.
Irakurgai aproposak erabili nituen arren -
oraindik, adibidez, nire bibliotekan daukat "Yo qué seré" liburuxka,
teorian behintzat bokazioa aurkitzen nerabeoi lagungarri gertatu behar
zitzaigun gida- itsu moduan ibili nintzen nirea topatzen. Nahiz eta denetariko
pistak eskaini zizkidan liburu hark nirekin ez zihoan nire burua apaiz, mediku,
ingienari, negozio gizon, epaile, maisu ... bilakatzea, testuaren egileak
aztertutako profesio batzuk aipatzearren.
Bitxia da, erregimen faxista militarista
pairatzen bagenuen ere, liburuak ez zuela pistarik ematen militarra edo
politiko bihurtzeko ezinbesteko nolakotasunez. Arrazoia da, zirkulu itxi
haietarako bokazio baino gehiago kaudilloaren bedeinkapen sakrosantoa behar
zela, eta hori ez zen liburuetatik eskuratzen.
Gaurko gaztetxoek militar eta politiko
bilakatzeko aukerak eskura dituztela ikusita, argiagoa al da orain horien
balizko "Ni, zer izango naiz?" zalantzagarriaren erantzuna?
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina