BILATU

martxoa 11, 2013

ZIGOITIAKO AZKEN EUSKALDUN ZAHARRA



http://www.fentmuntanyaiformacio.es
Joxe Beobide zestafearrarekin eman nuen iragan larunbat arratsaldea. Murgiako erresidentzia batean bizi da, laurogeita hamahiru urterekin, bizitza luzea,  behintzat zati handi batean, txori libreen antzera eman ondoren. Errepublikaren kontra 1936an matxinatutakoei aurre egiteko alistatu egin zen euskal abertzaleekin, baina bere herria  Legutioko frontetik hurbil eta babesgabe zegoenez gero atxilotu egin zuten eta, beste hainbat euskaldun bezala, "langile batailoi" haietako batera kondenatu zuten, espainiar zenbait lurraldetatik ibili behar izan zuelarik frankisten morroi gisa. Hamasei urte zituen.

 Kontatzen duenez, Urbasatik Teruelgo frontea bitartean kolore diferentetako balek eta metrailak botatako ehunka gorpu ehortzi behar izan zituzten berak eta batailoi kideek, edozein gerrak protagonista aktibo zein pasiboengan eragindako izuak gainerako sentsazioak ahaztuta. Makinen antzera aritu ziren, goitik zetozkien aginduei "zergatik" txikiena ere jarri gabe. Beobideren baitan bizirik diraute giza-kataklismo haren irudiek, nahiz eta hirurogeita hamabost urte eman diren ordudanik.
http://www.fentmuntanyaiformacio.es

Honaino, irakurle, ezer berririk gerraren zehazkizun, gordintasun eta bizipenei dagokienez. Hainbat euskaldunek idatz zezaketen antzerako biografia. Beobiderengana eraman ninduen arrazoirik nagusiena, berriz, Joxe Gopegiko Zestafeko  azken "euskaldun zaharra" izatea da. "San Pedro auzokua,  eta bizitza osua ardiekaz ibili nok Gorbeian" esan zidan ongi etorri gisa. Inoiz ez dio euskaraz hitz egiteari utzi eta bizitzako sufrimendurik latzena euskaldun izateagatik jaso zuela adierazten dio, aditu nahi dionari.

Gehiago ezagutu izan ditudan arren, egun Joxe da Zigoitiako azken euskaldun zaharra. Zorionez, arabar lurralde horretan ere euskaldunak ugaldu egin dira azken urteotan eta belaunaldi berriak itxaropenerako hazia erein du. Oxala  oraingo euskaldun gazteak Joxe bezain zintzoak balira euskararekiko!



2 iruzkin: